Cabo de Gata

RONDREIS ANDALUSIË

Het Cabo de Gata natuurpark kent een vulkanische oorsprong en het is het eerste beschermde maritieme-terrestrische park dat door UNESCO is uitgeroepen tot biosfeerreservaat. Het bestaat uit 37.500 terrestrische (land) hectare en 12.000 maritieme hectare, waarvan 63 km wordt beschouwd als het best bewaard gebleven zeegebied van de westelijke Middellandse Zee.

CABO DE GATA – NIJAR – AQUA AMARGA – LAS NEGROS – SAN JOSÉ

22 MAART 2018

Vanochtend als ik over de zee uitkijk, zie ik een helderblauwe lucht. De palmbladeren gaan flink heen en weer, maar de zon schijnt! We gaan ontbijten in de grote zaal, Dit is niet zo aan ons besteed, het kleinschalige en persoonlijke spreekt ons meer aan maar het ontbijt is goed. De bussen luidruchtige studenten vertrekken. In dit hotel is het a.o.w.-gehalte erg hoog. Daar ben ik nog echt niet aan toe.

Om 9:30 uur staat José al te wachten voor het hotel. We rijden de stad uit en passeren het ene na het andere resort. Cabo de Gata is een gebied van vulkanische oorsprong in de province Almeria in het zuidoosten van Andalusië met een oppervlakte van maar liefst 45.663 ha. Het is tevens een beschermd Nationaal Park en het grootste beschermde kustgebied van Andalusië. Het ruige berg- en rotsachtige landschap van dit gebied ligt geïsoleerd en is in geologisch opzicht een van Europa’s meest bijzondere. De bergketen Sierra de Gata Is de grootste vulkanische rotsformatie van Spanje, met scherpe pieken en okerkleurige steile rotsen. Aan de kust stijgen de rotsen steil op uit zee. Ze creëren soms wel 100 m hoge, hoekige en gekartelde kliffen, welke zijn gespleten door ravijnen en geulen die leiden naar afgelegen inhammen met witte zandstranden. Vandaag bezoeken we een aantal van de dorpjes die aan de kust liggen. We rijden eerst naar een klein typisch Andalusisch dorpje Nijar. Door een landschap aan de kust wat gedomineerd wordt door de zgn. plastic kassen. Zo ver als je kunt kijken zie je ‘plastic’. Hier wordt vooral groente en fruit geteeld voor de export. Dit gedeelte van de kust is hiermee bezaaid. Zoals José zegt: all plastic! Het is erg rustig in Cabo de Gata maar vanaf mei kun je hier over de koppen lopen. We verlaten het stadje en door een landschap met aan de linkerzijde bergen en aan de rechterzijde ‘de plasticultura’ (kas-teelt) zijn we binnen een half uurtje in Nijar. Hier bezoeken we de kerk Iglesia de Nuestra Senora de la Anunciacon waar de platforms voor de heilige week al klaar staan. Voor de rest is het dorpje uitgestorven en is er eigenlijk niets te zien. We rijden verder naar het dorpje Aqua Amarga en de plastic kassen blijven overal te zien. Het is ook een soort van landschapsvervuiling in dit Nationale Park. Het dorpje Aqua Amarga is een echt toeristendorpje, overal appartementen te huur. Wij genieten van de kustlijn met rotsen, de rust en pikken hier in het zonnetje een terrasje. In de zomer kun je hier over de koppen lopen maar nu is het uitgestorven. Dat zelfde geldt voor het volgende dorpje Las Negros, een vissersdorpje wat langzaam aan wordt overgenomen door het toerisme die aan het kleine strandje straks hun vakantie doorbrengen. Voor het dorp staan de eerste campers al opgesteld.

We rijden naar een uitzichtpunt waar we een mooi uitzicht hebben op de hoge rotsen. Wilde gentiaan, wilde lavendel en bloeiende mimosa zie je hier in overvloed. Het laatste dorpje wat we bezoeken is San José. Het ligt aan een zandige baai en ontwikkelt zich als badplaats razendsnel. Hier lunchen we aan de haven die vol ligt met kleine bootjes. José, onze chauffeur, heeft het idee dat we te weinig hebben gezien en rijdt ons naar een lagune waar veel flamingo’s zouden moeten zitten. Helaas ook hier valt het aantal flamingo’s tegen maar het landschap is mooi met een kerkje in niemandsland op de achtergrond. We rijden nog naar het kerkje wat gesloten is en hebben uitzicht op de zee. Het is inmiddels 16:00 uur en een mooi tijdstip op terug naar het hotel te rijden.
Het is 16:30 uur als we bij ons resort Barcelo aankomen, deze keer in een oase van rust. De enige die ons gezelschap houden zijn de mussen. Vanavond wordt het ‘koffers pakken’. Onze laatste nacht in Andalusië.