We hebben heerlijk geslapen en staan om 5:45 uur op. Om 7:00 uur zitten we al aan het ontbijt, heerlijk rustig, we zijn de eerste gasten deze ochtend. Een vroeg begin van een nu al warme en benauwde dag: “Bangkok, here we come”. Om 7:30 uur nemen we vlak bij het hotel een privé-longtailboot die ons naar de pier brengt vlak bij het eerste tempelcomplex wat we vandaag gaan bezoeken, nl. de Wat Pho. Na een tochtje van zo’n 20 minuten zijn we er al. Het is even wennen bij het moeilijk uitstappen. We lopen de straat uit en staan al oog in oog met de Wat Pho. Hoewel de tempel pas om 8:30 uur open gaat mogen we al naar binnen.
De Wat Pho ligt in het oude stadsgedeelte. De tempel wordt ook wel gezien als de ontstaansplek van de traditionele Thaise massage. Zelfs voordat Wat Pho een tempel werd was het het centrum voor scholing in traditionele Thaise medicijnen. Het is ook de grootste en oudste wat in Bangkok (80.000 vierkante meter) en biedt onderdak aan meer dan duizend Boeddha-vertoningen, dit is meer dan enige andere tempel in het land. Daarnaast is hier ook de grootste enkelvoudige Boeddha-vertoning te vinden: nl. de liggende Boeddha.
Een wat, die we de komende dagen nog veel gaan bezoeken, bestaat uit verschillende gebouwen die bij elkaar staan binnen een omheining ofwel kloostergang en heeft verschillende functies: boeddhistisch klooster, tempel en gemeenschapscentrum.
Op het wat-complex staan allerlei kleine chedi’s die de as van overledenen bevatten. Bij de toegangspoort staan grote stenen beelden met grote neuzen, baarden en hoge hoeden. Dit zouden karikaturen zijn van westerlingen. De poorten en de grotere chedi’s zijn allemaal bewerkt met bloemen gemaakt van porselein. Erg kleurrijk en mooi. We lopen langs de klokkentoren, die de monniken oproept tot gebed, en gaan de eerste wihan bezoeken. Dat is misschien ook wel meteen de indrukwekkendste, nl. de wihan met de grootste liggende Boeddha. Het 46 m lange en 15 m hoge vergulde beeld van gips en baksteen vult de hele wihan. De enorme voetzolen van de Boeddha zijn helemaal ingelegd met paarlemoerversieringen en tonen 108 afbeeldingen die de gelukbrengende kenmerken van de ware Boeddha voorstellen. Achter de wihan met de liggende Boeddha staat een Bodhi-boom. Deze boom zou gegroeid zijn uit een stuk van de boom waaronder Boeddha mediteerde in India. Verschillende offer-altaars omringen de boom waar de beelden zijn volgeplakt met kleine stukjes bladgoud. Een stukje verder staan vier heel grote chedi’s, helemaal bewerkt met porseleinen bloemen. Drie chedi’s zouden de as van overleden koningen bevatten en één chedi bevat de resten van een heilig Boeddhabeeld.
Op het wat-complex staan ook twee medicijn-paviljoens. Op de binnenmuren van de paviljoens zijn de mooiste schilderingen aangebracht en stenen platen waarop de massagepunten op het menselijk lichaam zijn afgebeeld. Door de jaren heen is de Wat Pho ook een centrum voor traditionele geneeskunst geworden. Tegenover het complex ligt een klooster waar elke dag de typische Thaise massage wordt onderwezen. We verlaten de medicijn-paviljoens. Maar je komt hier op die tempelcomplex ogen tekort. We bezoeken de ene wihan na de andere met schitterend mooie Boeddhabeelden.
Dan lopen we naar de bot ofwel de hoofdtempel, die omgeven is door een kloostergang waar monniken zitten te bidden. Als we de kloostergang hebben gepasseerd komen we op het terrein waar de bot staat. Die wordt weer door allerlei toegangspoorten omgeven. Voor de bot krijgen kinderen les in de klassieke Thaise dans: Khon. Ze leren de gebaren op zeer jonge leeftijd als de ledematen nog op zijn soepelst zijn. Een klein vrouwtje geeft ze les en het gaat er af en toe wel heel hardhandig aan toe als de kinderen niet de juiste houding hebben of beweging maken. In de bot zelf, staat een prachtig bronzen beeld van een mediterende Boeddha. Hierna verlaten we door één van de poorten met wachters het indrukwekkende Wat Pho tempel-complex. Het is inmiddels 10:30 uur en behoorlijk warm geworden.