Casa Milà

STEDENTRIP BARCELONA

In 1905 trouwden Pere Milà en Roser Segimon . Aangetrokken door de faam van Passeig de Gràcia, kochten ze een vrijstaand huis met tuin op een perceel van 1.835 vierkante meter en gaven ze de architect Antoni Gaudi de opdracht om hun nieuwe eigendom te bouwen. De begane grond van dit nieuwe gebouw, Casa Mila, zou hun thuis worden en ze zouden de andere appartementen verhuren.

Na vele jaren van verwaarlozing, werd Casa Mila , in de volksmond bekend als La Pedrera en in 1984 door UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed , gerestaureerd en in 1996 voor het publiek geopend. Sinds januari 2013 is het gebouw de thuisbasis van de Catalunya La Pedrera Foundation en een belangrijk cultureel centrum dat in Barcelona bekend staat om het scala aan activiteiten dat het organiseert en de verschillende museumruimtes en kamers voor openbaar gebruik die het biedt.

BARCELONA – SCHIPHOL

17 SEPTEMBER 2009

We staan vandaag vroeg op om op onze laatste ochtend in Barcelona nog een bezoek te brengen aan nog een meesterwerk van Gaudi wat vlakbij ons hotel ligt. Om 7:00 uur reveille, ontbijtje en op tijd op pad. We weten inmiddels dat er lange wachtrijen staan bij de werken van Gaudi en we moeten nog een toegangskaartje kopen. Om 8:30 uur staan we bij de kassa voor onze kaartjes en er staat al een lange rij. Aan het modernisme in Barcelona is eigenlijk maar één grote naam verbonden en dat is Gaudi. Hij heeft de meest extravagante gebouwen van de stad gemaakt. Naast Casa Batlló wat we de eerste dag hebben bezocht, is een van zijn meesterwerken Casa Milà, beter bekend als La Pedrera, wat eigenlijk steengroeve betekent. Het gebouw heeft een heel aparte gevel, de ruwe steen doet denken aan bergen, de gebogen lijnen aan golven en het ijzerwerk zou symbool staan voor de bloemen en planten in de natuur. Er is nergens een rechte hoek bij dit gebouw te herkennen. Gaudi heeft het gebouw bewust een neutrale kleur gegeven in de verwachting dat de bewoners er planten tegen zouden laten groeien. Om 9:00 uur gaan de toegangsdeuren open. Wij willen eerst naar boven naar het dakterras voordat de meeste toeristen er zijn. De rest van het gebouw bekijken we later wel. Je weet niet wat je ziet als je op het dakterras bent aangekomen, het lijkt net of je tussen allerlei buitenaardse wezens loopt wat eigenlijk luchtgaten en schoorstenen zijn. De ene schoorsteen of luchtgat is nog bizarder dan de andere. Heel apart. En dan te bedenken dat dit huis werd gebouwd tussen 1906 en 1910. Als we op het dakterras alles hebben bekeken gaan we weer terug naar de andere twee verdiepingen die zijn opengesteld voor het publiek. Daar is het nu minder druk en kunnen we alles op ons gemak bekijken. Op de bovenste verdieping staat een maquette van La Pedrera en is een museum ingericht met meubilair wat Gaudi heeft ontworpen. Ook hier loop je weer onder de dicht opeen staande bakstenen bogen die het dak dragen waardoor je het gevoel hebt dat je je in een groot skelet van een dier bevindt. De andere verdieping die toegankelijk is voor het publiek, laat de diverse vertrekken zien zoals de familie Milà hier leefde in die tijd. Alles wat je ziet is ontworpen door Gaudi van bed tot badkamer. 

We wandelen weer terug naar ons hotel. Koffers pakken, uitchecken en met een taxi rijden we naar de luchthaven…. en jawel ondertussen komt de regen weer met bakken uit de lucht. Het inchecken verloopt allemaal heel soepel. We pakken op de luchthaven een broodje en om 15:05 zitten we in het vliegtuig wat ons weer naar Amsterdam brengt. Binnen twee uur zijn we weer op Nederlandse bodem.
Barcelona is een prachtige stad, overladen met modernistische kunst, maar ook veel hedendaagse kunst, historische gebouwen, heerlijke tapas-bars, waar het leven zich op straat afspeelt, soms (!) een regenbui, schoon, op elke 200 m een verkeerslicht, voetgangersvriendelijk, toeristisch, een vriendelijke trotse bevolking maar bovenal staat Gaudi synoniem voor Barcelona.