Aqaba
RONDREIS JORDANIË
Aqaba ligt in Zuidwest-Jordanië en is de enige havenstad van het land. De stad grenst aan het Israëlische Eilat. Aqaba en Eilat bevinden zich aan het uiterste noorden van de Golf van Aqaba die deel uitmaakt van de Rode Zee. Er worden fosfaten en enkele soorten zeeschelpen uit deze stad geëxporteerd, en het is een favoriete plaats voor mensen die de duiksport beoefenen. De Jordaanse overheid wil van de stad een enorme toeristische trekpleister maken, en daarom is het officieel een belastingvrije zone: er wordt geen btw of accijns geheven op de verhandelde producten.
AQABA
27 OKTOBER 1995
We hebben heerlijk uitgeslapen tot 9:00 uur, een ontbijtje zonder de tijdsdruk van om een bepaalde tijd klaar te zijn voor vertrek met de bus. Dat voelt echt als vakantie (hahaha). In de ochtend lopen we naar de plaatselijke markt en naar de haven. De havenstad Aqaba ligt aan de kust van de Rode Zee en de Golf van Aqaba. Slechts enkele kilometers naar het westen ligt de Israëlische badplaats Eilat. We maken er echt een dagje luieren van. Het is ook snikheet buiten, ruim boven de veertig graden!
AQABA
28 OKTOBER 1995
Vandaag hebben we nog een vrije dag in Aqaba. Op zichzelf is er in Aqaba niet veel te beleven naast de zee en de haven. Soms wel een komisch gezicht als je de vrouwen hier ziet bij de zee. In hun zwarte gewaden en hun sluiers proberen ze een beetje pootje te baden. Dan zitten al die lappen zwarte stof toch echt in de weg.
We besluiten om naar het Marine zeeaquarium te gaan wat dicht bij de grens ligt van Saoedi-Arabië. Voor dat de taxichauffeur de weg weet en snapt waar we naar toe willen, zijn we al een half uur verder. Maar jawel we komen er hoor. Het aquarium stelt niet zo heel veel voor. Het heeft nodig een opknapbeurt nodig, maar het grote voordeel is dat het er koel is. In de middag nemen we de taxi terug en doen onze laatste inkopen. We slenteren naar ‘ons’ restaurantje Ali Baba. We hebben daar heerlijk gezeten, gegeten, gekletst, gerookt, gedronken, apen gekeken, uitgerust en om 16:00 uur nemen we de taxi naar het hotel. Onze laatste dinars zijn nu zo goed als opgemaakt Het weer is helemaal omgedraaid, het waait hard, zwaar bewolkt. Misschien krijgen we wel regen? Onze laatste avond in Jordanië eten we in het hotel met een prachtig uitzicht op de verlichte stad Eilat in Israël waar we morgen naar toe gaan.
AQABA (JORDANIË) – EILAT (ISRAËL)
29 OKTOBER 1995
Vandaag vertrekken we naar Israël. Onze koffers zijn bijna niet meer te tillen, straks bij de grens zal het toch moeten. We nemen afscheid van Janine, onze reisbegeleidster. Om 12:00 uur worden we door een taxi opgehaald. De chauffeur wil me graag van John kopen voor een prijs van 25 kamelen. John moet even nadenken… als de chauffeur dertig kamelen had geboden was het een goede deal geweest, nu dus maar niet! (grapje).
Gepakt en gezakt arriveren we om 13:00 uur bij de grenspost Aqaba – Eilat. Na het betalen van de uitreisbelasting, sjokken we als twee emigranten met heel ons hebben en houwen door een stuk ‘niemandsland’ naar de Israëlische grens. Een 7 m brede grensstrook van prikkeldraad scheidt de twee landen maar sinds de zomer van 1994 is er een vrije doorgang voor toeristen. Maar er is zo’n gespannen sfeer. Geweren in de aanslag en constant overleg tussen de diverse militairen aan de grens. We krijgen een kaart waar drie stempels op moeten. Eén stempel als we door de security heen zijn, één stempel voor de paspoortcontrole en de laatste stempel is voor de koffercontrole. Na alle controles doorlopen te hebben en alle stempels op onze kaart mogen we verder lopen met onze koffers aan de hand. De hekken worden geopend en we zijn in Israël.