We hebben goed geslapen. Om 6:30 uit de veren, snel ontbijtje en om 7:30 uur vertrekken we te voet vanuit het hotel naar Petra.
De enige toegang tot Petra is via de siq, een smalle kloof van ca. 70m hoog en hier en daar max. 4 meter breed. Je kunt als je wilt per paard door de siq, maar wij gaan te voet om dezelfde ervaring te hebben als degene die in de 19e eeuw, vermomd als bedoeïen Petra herontdekte en aan het eind van de kloof oog in oog kwam te staan met de schatkamer van Petra.
We vertrekken vandaag zo vroeg omdat we dan het mooiste licht hebben op het roze gesteente in Petra. Petra, ook wel roze stad genoemd, ligt aan de rand van de Wada Araba. Grillige bergwanden vormen een keteldal waar binnen beschermd en geïsoleerd, de oude hoofdstad van de Nabateeën ligt verspreid over een gebied van ca. 40 km2. Bij de ingang staan de bedoeïenen al klaar met hun paarden om je door de siq te rijden. Als eerste passeren we het Obeliskengraf en de Bab el Siq Tricinium, uitgehakt in de rotsen. Dit is al een klein voorproefje van wat ons nog meer te wachten staat. Het bovenste monument staat bekend als het Obeliskengraf dat zijn naam natuurlijk te danken heeft aan vier hoge obelisken, oorspronkelijk rond de 7 meter hoog. Deze waren waarschijnlijk uit Egypte afkomstig en waren absoluut uniek in Petra. Precies onder het Obeliskengraf, maar niet loodrecht eronder, ligt het zogenaamde Bab el Siq Tricinium. Het is een zaal waar banketten en symposia gehouden werden, die zich regelmatig voordeden ter ere van de overledenen.
Wij beginnen aan onze tocht door de siq, die verraderlijk vals plat is. Voor we het merken klimmen we telkens een beetje door het mulle zand. We lopen verder door de kloof met schitterende uitzichten. De kloof is ontstaan door een breuk in de rotswand en niet uitgespleten door water. Op het einde van de Siq, waar deze wat duisterder wordt en naar rechts afbuigt, verschijnt het bekendste rotsgebouw én het visitekaartje van Petra: de Schatkamer van de Farao.
Deze betoverende gevel is een van de best bewaarde monumenten van de Roze Stad. De afmetingen van het gebouw zijn aanzienlijk: 39,6 meter hoog en 28 meter breed. Met de ochtendzon op de schatkamer is het een onvergetelijk moment. De schatkamer heeft zijn naam te danken aan de urn die zich in het midden van de bovenverdieping bevindt. Naar een oud volksgeloof verborg een mysterieuze farao met de naam ‘vijand van Mozes’ – een soort ‘slechte’ magiër met bovennatuurlijke krachten – hierin zijn schatten. In pogingen zich de urn toe te eigenen hebben generaties bedoeïenen getracht deze met hun geweren kapot te schieten, opdat de schat uit de urn zou vallen. Voor de rest is de schatkamer een grote lege ruimte waar de woestijnpolitie een beetje verkoeling zoekt in de schaduw.