Essaouira
KONINGSSTEDEN MAROKKO
Essaouira is een charmant stadje met een schilderachtige vissershaven, parallel aan het uitgestrekte zandstrand. Essaouira heeft veel bijnamen zoals ‘de parel van de Atlantische Oceaan’ en ‘de schone slaapster’ die zij meer dan waar maakt. De stad is een smeltkroes van volken, culturen en religies. Slenter over de oude vestingwal naar de medina van Essaouira, het oude Mogador, een voormalige Portugese handelspost. Er staan veel kanonnen: men nam hier vroeger blijkbaar liever geen risico. De medina is een levendige plek waar ook hier de nauwe straatjes wemelen van kunstnijverheidswinkeltjes en ambachtslieden. De sfeer is hier heel anders dan in Marrakech, veel relaxter. Door de Porte de la Marine kom je bij de vissershaven Port de Pêche. In de middaguren keert men terug met de vangst van de dag die niet alleen wordt verkocht maar ook in de vele kraampjes en restaurantjes bereid. Het fort Sqala du Port met zijn bronzen kanonnen ‘bewaakt’ de haven en de stad. Binnen de geelbruine fortificaties van Essaouira hangt de mystieke oriëntaalse sfeer, maar zonder de hectiek van de grotere koningssteden.
MARRAKECH – ESSAOUIRA
23 FEBRUARI 2014
We staan vandaag om 7:00 uur op. Voor de laatste keer gaan we ontbijten in de ontbijtzaal in Les Jardins de la Medina waar de mussen weer af en aan vliegen voor de kruimels die op de grond vallen Maar ze zijn zo brutaal dat ze gewoon op je tafeltje komen zitten. Het zijn ook allemaal ‘goed gevulde’ mussen. Wij maken ook dat onze magen gevuld zijn en checken om 8:45 uur uit. Onze chauffeur Hassini, staat ons weer netjes op te wachten om ons naar Essaouira te brengen. We verlaten de roze stad Marrakech om naar de kust in het westen te gaan naar de witte stad: Essaouira. We hebben zo’n 180 km voor de boeg dus we verwachten rond half een op de plek van bestemming te zijn. Onderweg zijn er veel politiecontroles. Rond half elf zijn we op de helft en maken een stop bij Restaurant Atlas voor een kopje muntthee. Deze streek is beroemd vanwege de arganolie die hier wordt gemaakt. Coöperaties van alleen vrouwen persen de olie uit argannoten. Op sommige plaatsen wordt nog op de traditionele wijze de vruchten geoogst. Er worden geiten voor ingezet die in de boom klimmen. Het vruchtvlees van de noten eten de geiten maar de noten zelf braken ze uit tijdens het herkauwen. Het zijn de noten waarvan de schil wordt kapot gemaakt en de dan een tot drie te voorschijn komende pitten die de vorm hebben van amandelen worden geperst tot olie. Deze kostbare oliesoort wordt ook wel het vloeibaar Afrikaanse goud genoemd. Tegenwoordig gebeurt het steeds meer op mechanische wijze. De vruchten lijken een beetje op olijven en hebben een geelgroene kleur als ze in de boom hangen. Een stukje verderop maken we een fotostop. Jawel hier zien we verschillende bomen waar de geiten de arganvruchten aan het eten zijn. Een geweldig leuk en apart gezicht. Na een kwartiertje rijden maken we een stop bij zo’n coöperatie zodat we kunnen zien hoe het proces werkt. Best interessant om te zien. Van deze kostbare olie wordt van alles gemaakt en allerlei helende krachten aan toegedicht. Wij hadden in Marrakech al wat flesjes gekocht dus de toekomst zal het uitwijzen of het echt werkt.
Essaouira ligt op een lang en smal rotsig schiereiland in de oceaan. De stad bestaat uit een witte massa van kubusvormige huizen en telt zo’n 60.000 inwoners. Op zo’n 15 km van Essaouira is er een uitzichtpunt waar je de stad mooi kunt zien liggen. Helaas is het weer niet zo gunstig, te zwaar bewolkt en zelfs regenachtig. Dus geen mooie blauwe achtergrond…… maar donkere wolken. Om half een komen we aan bij de stadsmuren van het stadje en bij ons hotel. Een grote neger met een rood hoedje (Tommy Cooper-model) en een zwart pak (je ziet geen verschil tussen zijn huidskleur en zijn kleding) brengt onze koffers naar het hotel. Ons hotel: L’Heure Bleue ligt net binnen de poort. Het is een riad, dus ook weer een open binnenplaats, hier met palmen en allerlei planten.
We moeten nog even wachten voordat onze kamer klaar is waar we worden aller hartelijkst ontvangen met verse jus d ‘orange, dadels en Marokkaanse koekjes. Dan krijgen we een rondleiding door het hotel en worden we naar onze kamer gebracht. Er is zelfs een bioscoop in het hotel!!!
We gaan boven op het dakterras lunchen, een club sandwich met kip. Tjeetje wat waait het hard….. Na onze lunch gaan we eerst maar eens de hoofdstraat van het stadje verkennen. Het is eigenlijk ook een medina met talloze winkeltjes… Alleen hebben we het idee dat ze hier niet zo opdringerig zijn als in de andere plaatsen. Ook hier wemelt het van de katten en je ziet ze ook op de meest opmerkelijkste plekken liggen, tussen het speelgoed, voor winkels op stoeltjes, bij de slager en natuurlijk op de vismarkt.
We lopen naar de haven en zien de woeste zee met in de verte vissersbootjes. Morgen gaan we dat allemaal wel verder verkennen. We hebben beiden zoiets van: goed dat we hier geen twee dagen blijven want zoveel als er over wordt geschreven is er niet te zien. Rond 17:00 uur zijn we weer terug in het hotel en gaan we in de chique bar iets drinken. Voor het eten vanavond hebben we al gereserveerd…. Hopelijk hebben ze ook iets van vlees want het zal wel veel vis zijn want hier op de kaart zal staan. Hopelijk gaat het dan een beetje beter met mijn maag want het is de hele dag al hopeloos. We besluiten toch maar om het etentje te annuleren, mijn maag werkt niet mee. John eet lekkere kip-loempiaatjes, ik durf niets meer te eten; we blijven nog even hangen in de bar om rond negen uur toch maar naar de kamer te gaan. Hopelijk doet een goede nachtrust wonderen.
ESSAOUIRA
24 FEBRUARI 2014
De wekker roept ons om 8:00 uur en we hebben heerlijk geslapen. Ik voel me een compleet ander mens, weer helemaal top! Het heeft blijkbaar vannacht hard geregend want als ik naar buiten kijk zie ik grote plassen. Het ziet er nog bewolkt uit en een donkere lucht, hopelijk klaart het straks op. Om 9:00 uur gaan we ontbijten in de binnenplaats van de riad. Er staat een ongelooflijk uitgebreid en lekker ontbijt op ons te wachten. Oh, wat ben ik blij dat mijn maag weer de oude is. Op ons dooie gemak starten we de dag dus met al wat lekker is en nauwelijks vitaminen heeft….. Oh jawel een vers uitgeperst glaasje jus d’orange.
We gaan vandaag verder het stadje verkennen en hopelijk werkt het weer mee. We wandelen langs de vestingmuren naar de zee en richting haven. De bootjes komen zojuist binnen met de vangst van de dag, die meteen wordt verhandeld. Het zijn veelal sardientjes maar ook tong, rog, paling, garnalen, krabben en een soort meervallen. De poezen en meeuwen zijn hier niet weg te slaan. Bij de haven is ook een werf waar houten boten worden gemaakt. Is aan de ene kant van de haven de bedrijvigheid van restauranteigenaars die hun vis komen kopen is aan de andere kant van de haven de plaats waar de vis aan de plaatselijke bevolking wordt verkocht en ter plekke schoon gemaakt. Vanuit de ommuurde stad heb je toegang tot de haven via de Zeepoort. De poort maakt deel uit van de Sqala, een fortificatie van bastions. Het bastion bezoeken we en van daaruit hebben we toch nog een mooi uitzicht op het witte stadje. Gelukkig schijnt het zonnetje nu en hebben we zelfs een blauwe lucht als achtergrond voor het uitzicht op het stadje. De vestingwallen zijn opgesierd met rijen van oude bronzen kanonnen. Vanaf de Sqala hebben we ook uitzicht op de zee en enkele eilandjes voor de kust. In de Oudheid stonden die bekend als Purpereilanden vanwege de in het water voorkomende purperslak die de grondstof voor purper afscheidde.
We slenteren nog een beetje rond en lopen terug naar het hotel waar we op het zonneterras boven heerlijk gaan lunchen. Johnny-boy gaat voor de gegrilde beef met speciale mosterd en ik voor een broodje gerookte zalm met avocado. Inmiddels is de zon zo heerlijk gaan schijnen en we hebben Essaouira wel gezien dat we ’s middags lekker op het zonneterras blijven luieren; het is tenslotte toch vakantie!
We hebben zonder dat we er erg in hebben allebei een lekker rode toet van de zon. Nu maar hopen dat dat bruin gaat worden hebben we toch nog een ‘vakantie-look’ als we thuis komen. Als vast ritueel hangen we nog even in de bar voor contact met het thuisfront.
Dan toch maar even de koffers verder inpakken anders wordt het morgen zo’n gesjouw.
Om 19:30 uur hebben we gereserveerd in het restaurant voor het diner: onze galgenmaal. Beiden hebben we er niet zo’n goed gevoel bij of het allemaal wel zal smaken….te exclusief. Onze amuse is deze keer een bord met een stukje tomaat, rode biet en aardappel met een rozemarijndressing. Dat begint al goed. We denken beiden al, waar zijn we aan begonnen. John heeft als voorgerecht iets met duif en ik iets met krab en groene kool, tenminste dat is wat we hadden kunnen ontcijferen uit de menukaart. Maar al onze bedenkingen zijn meteen weg bij de eerste hap…. Overheerlijk, een culinaire verrassing die bij Masterchef zeker zou winnen. De duif is in een bladerdeegkorstje gewikkeld met honing, noten en allerlei kruiden. Mijn krab is op een bedje van gerookte zalm met allemaal dunne laagjes kool. Ook de eerste prijs bij Masterchef. Dan het hoofdgerecht: John’s gerecht is in een potje gemaakt en wordt op zijn bord geschut. Een heerlijke soort hachee met citroen en dat voor een vissersstadje. Ik heb een ravioli met garnalen en een heerlijk sausje. Wat hebben we een heerlijk galgenmaal en culinaire afsluiting van onze vakantie. Ruimte voor een toetje is er niet meer. We regelen nog even dat we de volgende morgen om 5:45 uur kunnen ontbijten.
Om 21:30 uur gaan we naar onze kamer. De laatste spullen in het koffer en even nawegen of de koffers niet te zwaar zijn. De wekker op 5:00 uur en onder zeil. Hopelijk kunnen we een beetje slapen want de nacht zal kort zijn en morgen hebben we een lange reisdag voor de boeg.
ESSAOUIRA – CASABLANCA – SCHIPHOL
25 FEBRUARI 2014
We hebben een beetje onrustig geslapen, bang dat we de wekker niet hoorde afgaan. Maar om 5:00 uur zijn we wakker hoor! Om 5:45 uur staat er een uitgebreid ontbijt op ons te wachten. Een goede service van het hotel. Hassani onze chauffeur is om 6:30 uur present. Uitchecken en we gaan zo’n 351 km af leggen van Essaouira naar Casablanca, via de snelweg. Eerst even tanken voor 300 dirham. Het is nog donker buiten en nauwelijks verkeer op de weg. Wel zijn er verschillende verkeerscontroles. Bingo! De eerste de beste controle zijn we de pineut. John heeft zijn veiligheidsriem niet om en ik had hem nog snel om getrokken. Onverbiddelijk is de politieagent, een klein irritant, autoritair mannetje. We krijgen een bekeuring van 300 dirham, die we meteen moeten voldoen. Inmiddels is het licht geworden. Het zonnetje schijnt. Via de tolweg (88 dirham en 10 dirham voor onze administratie omdat we het tanken en tol bij de reisorganisatie mogen claimen) arriveren we om 10:45 uur in Casablanca waar we 11 dagen geleden zijn gestart. We nemen afscheid van onze chauffeur Hassini, die ons de hele vakantie veilig overal naar toe heeft gebracht.
Op de luchthaven gaan we door de verschillende controles. Er wordt heel streng gecontroleerd. We moeten inchecken bij B11 om 12:40 uur. Nog even de allerlaatste dirhams opmaken in de taxfree shops en dan melden we ons bij B11. Maar we wachten al zo’n lange tijd. Dan moeten we ineens naar een andere gate nl. A4 en daar staan we ook weer een hele tijd te wachten. Jawel er wordt omgeroepen dat het vliegtuig vertraging heeft alsof we dat nog niet in de gaten hadden. I.p.v. 13:10 uur stijgen we pas om 14:10 uur op. De vlucht zal zo’n 3 uur duren. Onze horloges gaan weer een uur vooruit naar de Nederlandse tijd.
We landen rond 18:15 uur en moeten via de Polderbaan nog 10 minuten taxiën voordat we bij de luchthaven Schiphol zijn. De koffers zijn er best snel en we hoeven maar even te wachten op de bus die ons naar P3 brengt waar de auto staat. Om 19:30 uur rijden we naar huis. Om 21:00 uur zijn we weer thuis. Ons Marokkaans avontuur is ten einde.