We hebben heerlijk geslapen. Vandaag is het een speciale dag; John viert vandaag zijn 58ste verjaardag! Jarig zijn is voor de echte Nepalees, hoewel dit wel per situatie kan verschillen een heel andere gebeurtenis als voor ons westerlingen. Op het platteland gebeurt het nog vaak op de volgende manier. ’s Morgens begint de dag met een ceremonie waarbij water, fruit en bloemen een rol spelen. Van te voren is er in de keuken op de grond een plaats gereserveerd voor een brandend tuitlampje, een kruik water en een deel van een blad van de bananenboom. Dat zijn de drie goden. De moeder van het huis gooit eerst wat water omhoog op de jarige en op de drie goden. Vervolgens legt zij steeds bij iedere god en ook weer bij de jarige stukjes appel, banaan, wortel, bloemen en koekjes. Daarna geeft ze de jarige een gekookt ei en een kopje thee. Dat is een vaste ceremonie. Op het voorhoofd van de jarige doet zij een rode stip bestaande uit rode verf gemengd met yoghurt en rijst (tika genaamd). Daarna moet de jarige het ei opeten, de thee drinken en krijg hij/zij het verjaardagscadeau: meestal een lap stof, waar de kleermaker iets van kan maken. Vaak weeft een moeder iets en krijgt de jarige een eigen geweven sjaal. Op die lap stof/sjaal ligt dan een geluksmunt. Vervolgens komt de meest opmerkelijke scene: de moeder biedt ook haar man een ei aan en nu geen thee maar een stevige borrel (jonge jenever!) Daarna moet zij met haar voorhoofd de tenen van de man aanraken. Ik geef toch meer de voorkeur aan de westerse manier. In de Nepalese jaartelling is het nu 6 maart in het jaar 2069. De Nepalese kalender, de Bikram Sambat, is in 1769 na Christus ingevoerd. Het is een kalender die gebaseerd is op het hindoeïsme ten tijde van de Indiase overheerser Bikramaditya en loopt zo’n 58 jaar voor op onze jaartelling. Dus John is maar liefst 116 jaar oud geworden vandaag…..
Na een heerlijk ontbijt wandelen we naar Baluwatar om met eigen ogen de bouwvorderingen te zien. Er is veel gebeurd in één jaar tijd en het is toch wel fijn om het nu in ‘het echt’ met eigen ogen te zien dan per foto’s per email. Het ziet er boven verwachting uit hoewel er nog veel moet gebeuren, de voegers zijn op het dakterras druk aan de gang. Maar we hebben de tijd het duurt nog wel de nodige jaren voor we met pensioen zijn. In de middag gaan we ons oriënteren op de inrichting van het huis. We gaan “Nepalees” shoppen. Dit houdt in dat je een winkel ingaat, de eigenaar regelt een drankje voor je. Mocht je besluiten om niets te kopen reken je gewoonweg een dag later je drankje af wat je hebt genuttigd. Kun je niets van je gading vinden stuurt de winkelier je met een glimlach gewoon door naar zijn concurrent. Dat laatste gebeurt dikwijls want de Nepalese smaak is in onze westerse ogen veel te kitscherig, veel glitter en vaak uit het jaar ‘blok’.