Arusha - Lake Manyara
SAFARI TANZANIA
Arusha is de snelst groeiende stad van Tanzania, met zo’n 400.000 inwoners. Het is een stad waar veel handel wordt gedreven en waar ook de nodige industrie is. Arusha staat vooral bekend als een doorreisplaats of als startpunt van een safari door Tanzania.
Lake Manyara is een ondiep zoutmeer gelegen aan de spectaculaire Great Rift Valley. De vegatatie van het park is divers, verschillend van savanne vlakten tot de meer begroeide gebieden. Het grootste deel van het park wordt gevormd door het meer welke vaak gevult is door vele flamingos. Het park ligt op de route van Arusha naar de Ngorongoro krater en het Serengeti Nationaal Park.
NAMANGKA – ARUSHA
25 OKTOBER 2000
Om 14:15 uur rijden we vanuit Nairobi naar de grens met Tanzania. Het is zo’n 150 km rijden en de temperatuur lijkt alleen maar te stijgen….. het is bloedheet. Om 16:40 uur arriveren we bij de grensplaats Namangka. Het is hier een complete chaos, vrachtwagens, personenauto’s, fietsers en mensen staan in rijen (wat je rijen kunt noemen) te wachten om de grens te passeren. Het lukt onze chauffeur heel snel om de nodige stempels in ons paspoort te krijgen en voor we het weten zijn we in Tanzania. Vanuit Namangka hebben we nog ruim 2 uur te rijden naar ons hotel in Arusha. Helaas ligt de Kilimanjaro, de hoogste berg in Afrika, die we in de verte kunnen zien liggen, gedeeltelijk in de wolken. Als we Arusha bereiken is het erg druk vanwege de avondmarkt. Gelukkig is onze chauffeur gewend om te rijden in het pikkedonker zonder straatverlichting en mensen die kriskras oversteken. Rond 19:00 uur zijn we in het super de luxe Dik-Dik hotel, vernoemd naar de op een na kleinste antilopesoort in Afrika. In een schitterende, rustige omgeving heeft een Oostenrijker dit hotel gebouwd. We worden heerlijk in de watten gelegd. We genieten van een heerlijk diner en gaan vroeg slapen.
ARUSHA – LAKE MANYARA
26 OKTOBER 2000
We hebben heerlijk geslapen en na een goed ontbijt met uitzicht op de tuin van het hotel worden we om 8:15 uur opgehaald door onze nieuwe gids Anthonie. Een jonge vent, beetje een macho-type die wel goed Engels spreekt. Vandaag rijden we van Arusha naar Lake Manyara. Een afstand van ongeveer 120 km, maar ook hier lijken de wegen meer op karresporen met kuilen. Gelukkig hebben we de beschikking over een 4WD-jeep.
Arusha is de snelst groeiende stad van Tanzania, met zo’n 400.000 inwoners. Het is een stad waar veel handel wordt gedreven en waar ook de nodige industrie is. Arusha is ook bekend om de fleurige omslagdoeken, de zgn. kanga’s die we overal langs de weg zien hangen. het zorgt in ieder geval voor een kleurrijk gezicht. Een kanga is een rechthoekige doek van dunne katoen. De kanga bestaat uit een rand, een centraal patroon en een spreuk, meestal in Swahili. Dat kan een gezegde zijn, zoals ‘een rijpe mango moet langzaam worden gegeten’, of een boodschap: ‘roddel niet over mij’.
Zo’n 25 km vanaf Arusha maken we een stop bij de Meserani Snake Farm. Het park heeft een verzameling van allerlei slangen, de een nog giftiger dan de ander. Maar ook varanen en kameleons. Jawel, ik laat me op het eind van de excursie verleiden om zelf een slang vast te pakken en om mijn nek te laten hangen. Het voelt een beetje raar aan en om de een op andere manier houd ik de kop van de slang toch wel op een redelijke afstand en houd hem goed in de gaten. Hij is niet giftig ….. maar het idee. Maar het getuigt voor mij toch van lef. Als we later in de auto het toegangskaartje van Anthonie krijgen en het bekijken is het toch wel lachen geblazen. De Snake Farm heet op het toegangskaart “Snack Farm’. Met weer een ervaring rijker vervolgen we onze route.
Rond 13:00 uur arriveren we bij onze lodge voor de komende dagen, de Serena Lake Manyara Lodge. De lodge ligt in een schitterende omgeving, boven op een berg iets buiten het Lake Manyara Park en heeft een prachtig uitzicht over het lager gelegen meer. De lodge is omgeven met veel Manyara-struiken. Manyara is het Masai-woord voor de penseelstruik, die door de Masai wordt gebruikt om de afscheidingen bij hun dorpen te maken om de roofdieren op een veilige afstand te houden. We hebben een leuke kamer namelijk een afzonderlijke hut met een taps gevormd rieten dak. Een trap, voor de veiligheid i.v.m. de wilde dieren die hier rond kunnen lopen, brengt je naar de toegangsdeur van de hut.
Na onze lunch gaan we een game-drive maken in het Lake Manyara National Park. Het is een klein reservaat van zo’n 320 km2. In tegenstelling tot het Masai Mara Park zijn hier de wegen aangelegd en mag je daar niet van afwijken. Als we de ingang van het park passeren zien we al snel een groep bavianen, dik-diks en een waterbok. Vanaf een verhoging zien we een kudde olifanten naar een drinkplaats lopen. Een paar van de heel kleine olifantjes proberen in hun slurf een tak mee te sjouwen, wat niet echt lukt maar wel voor een leuk tafereel zorgt. Als ze gedronken hebben lopen ze weer rustig terug het bos in. Wat verder zien we een topi antilope met haar jong. Dan rijden we naar het Lake Manyara waar grote aantallen flamingo’s te zien zijn. Hun snavel is een soort filter. Flamingo’s zijn roze door het voedsel dat ze eten, voornamelijk garnalen en andere kreeftachtigen. In deze garnaaltjes zit de kleurstof caroteen en deze kleurstof wordt tijdens de groei van nieuwe veren opgenomen in de veer.
Rond 19:00 uur zijn we weer terug in de lodge. We drinken nog wat samen met onze gids in de bar. We merken wel dat Anthonie een raar mannetje is. Hij voelt zich heel vrij, misschien wel een beetje te vrij. Als we vragen of hij iets met ons wil drinken, bestelt hij voor zichzelf maar meteen een whisky. Iets wat je niet echt verwacht bij een gids die je nog geen dag kent. Je zou een iets meer gereserveerdere houding verwachten en al zeker niet dat iemand om 19:00 uur al aan de whisky gaat. Anthonie stelt voor om morgen geen gamedrive te gaan doen maar een bezoek te brengen aan de Bushmen, een stam die midden in de bossen woont. Dat lijkt ons wel een mooi idee, zodat we naast de dierenwereld nog meer facetten te zien krijgen van Tanzania.
Om 21:00 uur gaan we dineren. Er is een buffet, dus voor elk wat wils. Daarna lopen we terug naar onze hut, duiken onder het muskietennet en gaan slapen.