Hanoi
RONDREIS VIETNAM BERGSTAMMEN
Op het moment dat de Vietnamoorlog teneinde was en Zuid-Vietnam en Noord-Vietnam herenigd werden heeft Hanoi de rol als hoofdstad van de Socialistische Republiek Vietnam toebedeeld gekregen. De door de oorlog zwaar beschadigde stad heeft vanaf dat moment uit een diep dal moeten kruipen. De infrastructuur van Hanoi was zwaar beschadigd ten gevolge van bombardementen die door de Amerikanen uitgevoerd waren. In de afgelopen decennia is Hanoi uitgegroeid tot de modernste stad van Vietnam waarbij veel van de traditionele uitstraling ook behouden gebleven is. Zo zie je met name in de Franse wijk voldoende overblijfselen uit het tijdperk dat Vietnam een Franse kolonie was en lijkt de vooruitgang de Oude Wijk van Hanoi geheel voorbijgegaan te zijn. Hier heerst een drukte in de vele straatjes vol winkels, barretjes en eettentjes. Velen beschouwen dit stukje van de stad als het beste wat Hanoi te bieden heeft door alle geuren, kleuren en geluiden die op je af komen.
SCHIPHOL – SINGAPORE
26 OKTOBER 2005
Om 8:00 uur vertrekken we naar Schiphol. We checken in voor onze vlucht naar Vietnam. Om 11:50 uur hangen we in de lucht naar Singapore waar we een tussenstop hebben om later verder door te vliegen naar Hanoi.
SINGAPORE – HANOI
27 OKTOBER 2005
De vlucht verloopt voorspoedig en zo’n 13 uur later, om 1:00 uur landen we in Singapore. In Singapore is het dan 7:00 uur (6 uur later). Het is inmiddels al 27 oktober. We moeten een paar uurtjes wachten voor onze vlucht naar Hanoi. Om 10:00 uur zitten we al weer aan boord voor de 1638 km die ons dan nog scheiden van Hanoi. Om 12:10 uur lokale tijd landen op de luchthaven Noi Bai. In Vietnam is het 6 uur later dan in Nederland. We krijgen een mooie stempel in ons paspoort; jawel, we zijn in Hanoi!
Er staat iemand op ons te wachten met een groot bord waar onze namen opstaan. We doen er zo’n 40 minuten over om naar ons hotel, het Hanoi Opera Hotel, te rijden. Je rijdt eigenlijk dwars door het platteland, grote verbleekte reclameborden langs de weg. Mensen die op het land werken met hun ronde puntvormige hoedjes (Cai Non), je hebt niet het idee dat je in de hoofdstad van een land bent. Bij kruispunten en soms langs de weg, zie je groepjes mannen gehurkt zitten bij hun brommer of motor. Dit zijn de zgn. motortaxi’s die je tegen betaling een lift geven naar de stad. Nou wij zitten in de auto en laten alles aan ons voorbij gaan en genieten om hier weer terug te zijn.
Ons hotel ligt naast het operagebouw van Hanoi en vanuit het hotel is het maar 15 minuten lopen naar het oude centrum. Vier jaar geleden zijn we hier ook geweest, een mooi groot hotel met een prima service en perfect ligging. We checken in. We zijn doodmoe, we zijn tenslotte bijna 24 uur onderweg geweest. Het is inmiddels al 14:15 uur. In het hotel dragen alle vrouwen in de traditionele kleding die Ao Dai heet. Het is een hooggesloten jurk met aan de zijkant twee splitten en een wijde broek eronder en laten hun ranke lichamen nog slanker overkomen dan ze al zijn. Op straat zie je de meeste vrouwen hier ook in lopen. Ik blijf het een mooi gezicht vinden.
We eten een klein hapje in het restaurant en gaan even een ‘middagdutje’ doen. Een verfrissende douche en we voelen ons weer herboren om even in de buurt van het hotel te gaan wandelen. ‘s-Avonds eten we in het hotel en gaan vroeg naar bed.
SINGAPORE – HANOI – SAPA
28 OKTOBER 2005
We hebben heerlijk geslapen en voelen ons prima en zijn de lange vliegreis allang weer vergeten. We staan om 7:00 uur op en ontbijten. Om 9:00 uur lopen we vanuit het operagebouw naar het Hoan Kiem meer. Kenmerkend voor Hanoi zijn de meren in en rond de stad. Het centrum ligt rond het Hoan Kiem meer wat wel het mooiste meer van Hanoi is, met hoge bomen langs de oever, brede straten en bankjes en een park. Het is al best benauwd rond dit vroege tijdstip van de dag. We voelen ons
meteen weer ’thuis’ en zijn heel benieuwd of Hanoi veel is veranderd tijdens de afgelopen vier jaren. Wel, er is veel veranderd; het verkeer is veel drukker geworden. je moet nog beter uitkijken als je wilt oversteken. Het verkeer is echt een gekkenwerk; het lijkt wel of de scooters overal vandaan komen. Soms lijken het wel gangsters met die doekjes voor hun mond. Momenteel rijden er in Hanoi zo’n 1,7 miljoen scooters rond. Een getoeter van jewelste, want die claxon gebruiken ze werkelijk voor alles.
Maar gelukkig zijn er nog de ‘vertrouwde’ beelden van mensen op de fiets, volgeladen met allerlei koopwaar. De vrouwtjes, met hun Cai Non’s (puntige hoedjes), zitten nog steeds, soms gehurkt, aan de kant van de weg met manden vol stokbroden. Nog steeds zie je mensen met van die grote draagmanden lopen vol groente of met karton. Via allerlei hangs (straatjes) komen we terecht bij een markt. Hier wordt momenteel in de verzengende hitte vooral groente en vis verkocht. Je ziet weinig pluimvee i.v.m. de vogelgriep; soms zien we een verdwaalde kip rondlopen.
Dan bereiken we het rode bruggetje bij het Hoan Kiem Meer wat toegang geeft tot het eilandje wat in het meer ligt. Op dit eilandje staat de Schildpaddenpagode. De naam van het meer, ‘Teruggenomen Zwaard’ zou verwijzen naar een legende uit de 15de eeuw. Een zekere Lê Loi, die later keizer werd, kreeg een zwaard uit de hemel waarmee hij de Chinezen uit Vietnam verdreef. Toen hij later over het meer voer, vroeg een schildpad hem het zwaard terug te geven. Dat deed Lê Loi. In de Schildpaddenpagode op het eilandje is een schildpad te zien die in 1963 uit het meer werd opgevist. Volgens biologen zou de schildpad 500 jaar oud zijn, precies uit de tijd van de legende. Toch is de schildpad in de pagode niet die uit het verhaal, die zou nog steeds in het meer leven….. maar is nog nooit ontdekt en door ons ook niet.
Via allerlei toegangspoorten komen we bij de tempel. Eerst even uitpuffen in de vochtige benauwde hitte. De schildpaddenpagode is gewijd aan een beschermheilige van de schrijvers en aan een arts. Voor de pagode staat een wierookbrander waar door de mensen wierookstokken in worden gezet zodat de rook hun gebeden mee kan nemen. We nemen even een kijkje in de pagode bij het hoofdaltaar en we zien ook de opgezette schildpad. Vlakbij de Schildpaddenpagode ligt aan de waterkant een klein leuk restaurantje. Hier hebben we een verlate lunch tegen de klok van vieren. Het is heerlijk zo aan de waterkant in de schaduw.
We lopen terug naar ons hotel. Onderweg worden we continue aangeklampt door straatverkopers of we geen plattegrond, ansichtkaarten of fruit willen kopen. Maar ze zijn niet echt opdringerig. Op veel plaatsen zie je de propaganda van de communistische partij. Wat er staat kunnen we niet lezen maar de afbeeldingen zijn ‘echt communistisch’. Op elk plakkaat staat wel een geüniformeerd partijlid.
In het hotel pakken we de spullen die we nodig zullen hebben voor onze reis naar Sapa in een rugzak. In het hotel kunnen we onze koffers achterlaten totdat we weer terugkomen. Om 20:30 uur worden we opgehaald voor onze treinreis naar het noorden van Vietnam. Het eindpunt van onze treinreis is Lao Cai, vlakbij de Chinese grens. Hierna zullen we verder reizen naar het bergstadje Sapa om de verschillende bergstammen die hier wonen te bezoeken. Alleen in het weekend, overspoelen de kleurrijke bergstammen de markt om inkopen te doen en handel te drijven. De treinreis gaat zo’n 8 uur duren. De Victoria-Express is een luxe trein met een restauratiewagen die er super gezellig en knus van binnen uitziet. Ook de slaapcabines zien er goed en ruim uit. In een gekleurd zakje wat op bed ligt, zit een tandenborstel, tandpasta een kammetje en wat tissues. We gaan eerst heerlijk dineren. Om klokslag 22:00 uur horen we het fluitsignaal en verlaten we het station van Hanoi. We hebben het onder het genot van een wijntje reuze naar ons zin. We rijden zeker een half uur door het stadsgedeelte van Hanoi voor we open veld en bergen zien. Nog maar een wijntje en om 23:00 uur gaan we zeer hoopvol naar onze hut. Dan nog met het idee dat als je moe bent en daar nog een wijntje bovenop dat je wel in slaap zult vallen. Nou vergeet het maar…. we doen beiden geen oog dicht.