Damnoensaduak
STEDENTRIP BANGKOK
In het verleden vond de dagelijkse handel in Thailand vooral plaats langs rivieren en kanalen (of khlongs in het Thais). Het waternetwerk van Bangkok was druk en diende als het belangrijkste communicatiemiddel waardoor Bangkok door vroege Europese bezoekers het “Venetië van het Oosten” werd genoemd. Damnoen saduak drijvende markt in Ratchaburi is een van de meest populaire drijvende markten in Thailand. Elke dag reizen veel Thaise en buitenlandse toeristen hierheen om te winkelen, te eten en de sfeer op te snuiven van de Thaise watermarkten die al meer dan 100 jaar zo zijn. Klong Damnoen Saduak Damnoen Saduak is het meest rechte en langste kanaal van Thailand. Het kanaal werd gebouwd op koninklijk initiatief omdat koning Rama IV van Thailand de Mae Klong-rivier wilde verbinden met Chinese rivierwegen om transport en handel te ondersteunen. Het duurde meer dan 2 jaar om te graven en werd uiteindelijk voltooid onder het bewind van zijn opvolger koning Rama V. Het kanaal is 32 kilometer lang en heeft meer dan 200 vertakkingen. De populariteit van Damnoen Saduak Floating Market groeide naar nieuwe hoogten in 1971-1973 toen de rivier vol zat met boeren op hun boten die hun waren verkochten. En zo wordt er tot op de dag van vandaag handel gedreven in dit gebied.
BANGKOK – RATCHABURI
20 NOVEMBER 2006
Om 5:15 uur staan we op; om 6:00 uur een snel ontbijtje en om 6:30 uur staat Patt ons al op te wachten bij de lobby van het hotel. We gaan direct op pad en op “zoek” naar monniken. Vandaag willen we namelijk graag de zgn. bedelronde van de monniken meemaken die elke ochtend vroeg plaats vindt. Omdat Bangkok zo’n drukke stad is gaan de monniken na zonsopgang op pad om hun voedsel voor die dag te vergaren.. Natuurlijk willen we dit zelf ook een keer ervaren. Patt legt ons de “spelregels” uit. Je doet je schoenen uit. Een monnik stopt automatisch als hij ziet dat je offergaven (voedsel) bij je hebt en geen schoenen aanhebt. Dan bidt je en doe je het voedsel en eventueel bloemen voor in de tempel in de bedelnap. Hierna hoor je te knielen zodat de monnik zijn zegen over je uit kan spreken. Het aanbieden van voedsel is een verdienstelijke daad die ons eraan moet herinneren om niet hebzuchtig of zelfzuchtig te zijn. De monniken praten niet tegen je, ze zeggen ook geen dank je wel. Het geven van aalmoezen wordt niet gezien als liefdadigheid. Leken hebben namelijk de verantwoordelijkheid om de monniken fysiek te ondersteunen, en de monniken hebben de verantwoordelijkheid om de gemeenschap geestelijk te ondersteunen.
Zoals we vorige week al hadden gezien, is er een levendige handel rondom de boeddhistische rituelen zoals beelden, kaarsen en bloemen. Maar ook zijn er vele stalletjes waar je voedsel kunt komen om aan de monniken te offeren. De monniken verdelen al het ingezamelde voedsel en eten tweemaal per dag. Rond 6:30 – 7:00 uur en om 11:00 uur. Na 12:00 uur wordt er geen voedsel meer genuttigd alleen gedronken. We kopen rijst, koekjes en bloemen en gaan op zoek naar een monnik die dit in ontvangst wil nemen. Nou die is zo gevonden en we voeren alles uit zoals Patt ons had uitgelegd. Een heel bijzondere ervaring.
Vlakbij het hotel is ook een ochtendmarkt met diverse eetstalletjes. Ook hier zie je de mensen voedsel aan de monniken geven. Het is er erg druk. De Thai ontbijten vaak op ‘straat’. Door het jachtige leven hebben ze vaak geen tijd om thuis een ontbijtje klaar te maken. Als we bij de eetstalletjes kijken zien we weer veel mensen met een geel T-shirtje. Natuurlijk het is vandaag maandag….. de koning moet bij ons met een ander kleurtje genoegen nemen.
Rond 8:00 uur rijden we naar de drijvende markt. Na zo’n kleine twee uur rijden arriveren we bij een aanlegsteiger en gaan we per longtailboot een tocht maken van zo’n twee uur. Als we aan boord komen krijgen we ieder al meteen een halve kokosnoot, gevuld met kokosmelk en een rietje. We varen eerst door de smalle kanalen. Voor de huizen zie je allemaal geesteshuisjes staan. De een nog mooier dan de ander. De mensen hier gebruiken het water overal voor: om zich te wassen, om de vaat te doen, om de was te doen, soms ook als drinkwater, tanden te poetsen etc.. Na een tijdje varen komen we aan bij de drijvende markt van Damnoensaduak. De kleine houten bootjes worden voornamelijk door vrouwelijke kooplui ‘bemand’.
Sommigen dragen nog het traditionele boerenhemd en de typische strohoed. De koopwaar, waaronder fruit, groente en kruiden komen rechtstreeks van de boerderij. Maar op de kleine bootjes worden ook maaltijden bereid en verkocht. Het is wel lachen, want via een visnetje wordt er betaald en wisselgeld teruggegeven. Oh wat is het hier toeristisch geworden, we schrikken ons rot. De verkopers van de souvenirsbootjes die aan de kant liggen, trekken gewoon met een stok de bootjes van de toeristen naar zich toe om maar iets te kunnen verkopen.
We varen naar een van de hoofdkanalen. Ook hier wordt de koninklijk familie vereerd. Boven de bruggen hangen allemaal grote afbeeldingen van het koninklijk paar. We hebben een heel vriendelijke stuurman. Als hij maar denkt dat we iets willen fotograferen of filmen stopt hij al. Zo ook als we deze reuze hagedis ineens zien liggen in het water. We varen vanuit het hoofdkanaal weer naar de smallere kanalen totdat we weer bij de aanlegsteiger zijn.
Het is inmiddels 12:00 uur. Onze chauffeur heeft ondertussen een uiltje geknapt en rijdt ons verder naar Nakhon Pathon, zo’n 67 km vanaf Bangkok.