Española
RONDREIS GALAPAGOS-EILANDEN
Española is een relatief vlak eiland en het heeft een droog klimaat met slechts enkele cm regen per jaar. Het is onbewoond en ligt op 10 tot 12 uur varen van Santa Cruz. In geologisch opzicht is het een van de oudste eilanden, wat ongeveer vier miljoen jaar geleden gevormd. Het eiland is vooral bekend om de geslaagde herintroductie van de reuzenschildpad en de galapagosalbatros als ook de spotlijster en de zeeleguaan.
ESPAÑOLA
30 APRIL 2003
Om 7:00 uur worden we met een romantische muziekje gewekt. John heeft als een roos geslapen, ik helaas minder. Die nacht zijn we naar Española gevaren en de zee was niet echt rustig. Na het ontbijt gaan we eerst een boottochtje maken per glasboot. Het is een ongelooflijk geschommel op de boot maar door de bodem, van glas, zien we de prachtigste vissen in de meest wonderlijke kleuren aan ons netvlies passeren. Ook zien we nog een grote waterschildpad. Hierna gaan we weer terug naar het cruiseschip om eventjes later met ons zwemvest weer aan in de zodiac te stappen om naar Gardner Bay te varen. Het is een zgn. natte landing. Dit houdt in dat je tot ongeveer kniehoogte in het water stapt om aan land te komen.
Gardner Bay is een strand van ongeveer 1 km lang en ligt aan de noordkust van Española. Española is het meest zuidelijke eiland van de archipel. Het is het oudste eiland, zowat 3,3 miljoen jaar oud. Hier verblijven verschillende kolonies zeeleeuwen en het turkooizen water contrasteert mooi met het witte strand. Op de rotsen liggen grote zeeleguanen en krabben. Langs het strand zitten spotvogels, die het gemunt hebben op je rugzak of de veters van je schoenen. We lopen op onze blote voeten over het witte strand waar veel zeeleeuwen liggen te dutten of zich laten drijven op de golven van de zee en proberen de spotvogels er van te weerhouden om de aan de fototassen geknoopte veters van onze schoenen niet los te pikken. Vrouwtjes zeeleeuwen bereiken een leeftijd van zo’n 20 jaar. De stieren worden daarentegen slechts 13 tot 15 jaar oud. De stier controleert constant zijn territorium door heen en weer te zwemmen en zijn vrouwtjes goed in de gaten te houden zodat geen andere mannetjes zeeleeuw binnen zijn gebied kan komen. Dit kost hem zoveel energie want hij kan niet op visvangst gaan en na verloop van tijd raakt hij zo uitgeput dat een ander mannetje zijn territorium vrij gemakkelijk kan overnemen. Als de andere stier dan weer op krachten is gekomen wil hij zijn territorium weer opeisen. De gevechten die dan plaats vinden tussen de beide stieren gaan er vaak hard aan toe.
Rond 12:00 uur gaan we weer terug aan boord. Pepe heeft voor een lekker drankje en hapje gezorgd. Tijdens de lunch wordt het anker gelicht en varen we naar de andere kant van Española. Het is vandaag prachtig weer, zo’n 30 graden.
‘s Middags rond 15:30 uur gaan we aan land bij Punta Suarez. Punta Suarez ligt aan de westkant van het eiland Española. Je loopt hier over rotsachtige lava waar veel zeeleguanen liggen. Ze zijn wat roder van kleur dan op North Seymour. Het zijn net draken. Ze liggen meestal op de rotsen uit te rusten en op te warmen als ze op algenjacht zijn geweest. Omdat ze het nodige zeewater binnen krijgen, spugen ze het zout wat ze binnen hebben gekregen vaak uit. Zeeleguanen zijn een schoolvoorbeeld van Charles Darwin evolutietheorie. Er zijn namelijk zee- en landleguanen op de Galapagos te bewonderen. Deze zeeleguanen hebben zich zo aangepast t.o.v. de landleguanen dat ze een platte snuit hebben ontwikkeld om zo de algen, die tegen de rotsen in het water groeien, kunnen eten. Ze hebben ook klauwen ontwikkeld om makkelijker tegen de rotsen te kunnen klimmen. Misschien wel het meest bizarre is dat ze een klier bij hun neus hebben ontwikkeld om het overtollige zout wat ze binnen krijgen uit te spugen. Tussen de rotsen zien we ook lavahagedissen met een groen-oranje kleur en natuurlijk de spotvogels.
Naast de blauwvoet Jan van Genten is er op Española ook een grote kolonie van gemaskerde Jan van Genten. Naaste de uiterlijke verschillen, een oranje snavel, geen blauwe poten en nagenoeg een wit verendek met een zwart maskertje rond de ogen, hebben ze ook een ander jachtgebied. De sterkere gemaskerde Jan van Genten jagen op grotere vissen in dieper water terwijl de blauwvoet Jan van Genten vissen op geringe diepte bij de kust. Je ziet ze dan ook vaak van grote hoogte als pijlen in de zee schieten om dan bij het opduiken de vis met de snavel te pakken en te verslinden. Op Punta Suarez zien we veel kuikens van de gemaskerde Jan van Genten. Deze vogels leggen, net zoals de blauwvoet Jan van Genten, altijd twee eieren. De twee eieren komen uit maar één van de twee kuikens zal volwassen worden. Het sterkste kuiken duwt het zwakkere kuiken weg waardoor het geen voedsel krijgt en geen beschutting en uiteindelijk dood gaat. De ouders zien het allemaal oogluikend toe. Het waarom hiervan is nog steeds niet bekend.
Als we een stuk verder lopen komen, zien we een indrukwekkend spuitgat in de rotsen, waar het zee-water door de golven met grote kracht wel zo’n 20 m omhoog wordt gespoten. Er zitten hier zoveel soorten vogels, de Galapagos-duif met fel blauwe oogjes, de zwaluw gestaarde meeuw met zijn felgekleurde rode pootjes en een rood randje om zijn oog…. en jawel we zien een zgn. Darwinvink.
De Darwinvinken zijn er in verschillende soorten op de diverse eilanden. Elke vink heeft zich aan de specifieke omstandigheden van het eiland aangepast. Española eiland is ook de plaats waar de albatrossen aan land gaan om te paren, broeden en hun jongen krijgen. Ze leggen maar één ei per broedsel. Deze reusachtige vogels kunnen met gemak 5 à 6 maanden op zee blijven voordat ze ook maar een voet (poot) aan land zetten. Rond begin mei vinden de eerste “snavel-gevechten” plaats. Albatrossen paartjes blijven hun hele leven lang bij elkaar. In de verte zien we de albatrossen liggen in het groen en je hoort een soort geklepper als de snavel tegen elkaar gaan. Erg indrukwekkend om dat te zien. Bijna vanzelfsprekend doen de zeeleeuwen, die liggen te dutten, ons weer uitgeleide als we rond 18:00 uur met de zodiac weer teruggaan naar het cruiseschip. Het was vanmiddag een echte klauterpartij over allerlei lavablokken, maar zo de moeite waard. Wat voelen we ons bevoorrecht dat we dit allemaal kunnen zien. Aan boord van het cruiseschip staat Pepe al weer klaar met een lekker sapje en hapje. Nog even aftekenen dat we weer aan boord zijn. Na het diner om 19:45 uur is er nog een lezing over astrologie. Het krioelt hier van de sterren aan de hemel. Nou deze twee sterren gaan naar de lezing nog even buiten kijken naar de sterrenhemel en dan naar bed. Moe en heel voldaan van een prachtige dag. Maar ook misselijk van de onrustige zee.