We weten inmiddels de weg beter te vinden in ons hotel in Palermo. Na het omtbijt worden we om 9:30 uur in de lobby opgewacht door Giusi, onze gids van vandaag. Een vriendelijke dame met veel kennis en een geheugen als een olifant. Daarnaast kan ze ook nog zeer enthousiast vertellen over de geschiedenis en kunst van Palermo.
Ons hotel ligt in het hart van het historische centrum van Palermo. Dus op nog geen twintig meter van ons hotel starten we met de ‘navel’ van Palermo die wordt gevormd door I Quattro Canti, het plein met de vier ‘hoeken’. De Quattro Canti werd aangelegd tussen 1608 en 1620, maar in eerste instantie kreeg het plein de naam Piazza Vigliena, als eerbetoon aan de Spaanse onderkoning Vigliena die de opdracht had gegeven het plein te bouwen. Hij was het ook die besliste dat er op de vier hoeken van het plein vier verschillende palazzi gebouwd moesten worden. De uitvoering was in handen van de Romeinse architect Giulio Lasso.
Elk palazzo werd versierd met een van de vier jaargetijden op de begane grond, met daarboven een van de vier Spaanse koningen van Sicilië (Karel V, Filips II, Filips III en Filips IV) en daar nog eens boven een van de vier beschermheiligen van de vier stadswijken die aan de Quattro Canti grenzen. Dankzij deze vier palazzi en de vier keer drie schitterende beelden op de hoeken daarvan, kreeg het plein in de volksmond al snel de naam Quattro Canti – een naam die de oude naam al snel verdrong en tot op de dag van gebruikt wordt om de ‘navel’ van de stad aan te duiden.

Om de hoek van de Quattro Canti ligt de fontein van de schaamte ofwel Fontana Pretoria. De fontein was eigenlijk bedoeld voor de tuin van de Florentijnse villa van de Spaanse onderkoning van Napels. Het ontwerp was van de hand van de Florentijnse beeldhouwer Francesco Camilliani, die er in 1554 aan begon en er lange tijd aan werkte. Helaas voor hem overleed zijn opdrachtgever voor hij de opdracht had voltooid. Zo’n twintig jaar later deed de zoon van de onderkoning de fontein voor een mooi bedrag van de hand aan het stadsbestuur van Palermo.
De maar liefst 644 verschillende onderdelen van de twaalf meter hoge fontein werden naar de Siciliaanse hoofdstad verscheept, waar ze op 26 mei 1574 aankwamen, om daar als een uitdagende puzzel in elkaar gezet te worden. De Palermitanen waren echter in eerste instantie verre van verguld met de fontein. Vooral de beelden die de fontein sieren moesten het ontgelden. Volgens de inwoners van de stad waren de beelden veel te naakt.
De nonnen van de nabijgelegen kloosters zouden zo ontzet zijn geweest, dat ze veel neuzen van de mannelijke beelden afbraken. Hun geloof verbood hen andere uitstekende lichaamsdelen aan te raken, anders waren de mannelijke beelden nu niet zo makkelijk te herkennen geweest…Vanwege deze weerstand tegen de fontein werd het plein al gauw Piazza della Vergogna, ‘plein van de schaamte’, genoemd. De beelden zijn echter veel te mooi om zich te verstoppen en ze stralen dan ook gelukkig nog elke dag in volle glorie – zij het hier en daar zonder neus (een aantal neuzen is gerestaureerd). Behalve de fontein is aan dit plein ook het huidige stadhuis gevestigd en kijk je tegen de achterkant van wel misschien de mooiste kerk/klooster van Palermo aan, nl. Santa Caterina d’Alessandria d’Egitto ofwel de Santa Caterina gelegen aan de Piazza Bellini.