Het antieke theater van Taormina is een van de meest indrukwekkende overblijfselen van de Griekse cultuur in Sicilië. Met zijn unieke panoramische uitzicht over de Ionische zee en de majestueuze Etna is het een van de mooist gelegen archeologische sites in heel Europa. In de zomermaanden worden er in het theater regelmatig ook concerten en andere culturele events georganiseerd.
Het theater dateert uit de 3de eeuw v. Chr. en werd, zoals gebruikelijk in de Griekse wereld, gebouwd tegen de flank van een heuvel waardoor gebruik gemaakt kon worden van een natuurlijke helling. Met een diameter van 109 meter is het theater van Taormina het op één na grootste Griekse theater in Italië. Het moet plaats hebben geboden aan zo’n tienduizend bezoekers. Enkel dat van Syracuse is met zijn 138 meter nog groter.
Het theater dat we vandaag te zien krijgen, is het resultaat van een verbouwing door de Romeinen in de 2de eeuw na Chr. Traditioneel bestaan zowel Griekse als Romeinse theaters uit drie grote delen: de scaena voor de acteurs, de cavea voor het publiek en daar tussenin de orchestra voor de personen die het toneel via muziek en dans ondersteunden. Vooraan in het theater, op de scaena (scène), traden de acteurs op, met herkenbare maskers en kledij. Terwijl in Griekse theaters het podium een vrij doorzicht biedt op de omgeving, hebben Romeinse theaters een podium dat achteraan is afgesloten door een hoge muur versierd met zuilen en met nissen waarin beelden waren opgesteld. In Taormina zijn nog grote delen van die muur zichtbaar. De rode baksteen die we nu nog zien, was oorspronkelijk bezet met marmer. Het moet ongetwijfeld een mooi zicht zijn geweest, maar je kan je de vraag stellen of het kon wedijveren met het unieke, natuurlijke panorama dat de Griekse bezoekers te zien kregen.

De orchestra, de ruimte tussen het podium en de toeschouwersplaatsen, was bestemd voor de zangers, muzikanten en dansers die het toneel begeleidden. Hiervan is ons woord ‘orkest’ afgeleid. In het oorspronkelijke Griekse theater was de orchestra cirkelvorming. De Romeinen maakten er een halve cirkel van om plaats te maken voor een verhoogd podium. En ze haalden de voorste rijen van de publieksbanken weg zodat de halve cirkel groter werd en de eerste zitbanken zich hoger bevonden. Deze ingreep had vooral als bedoeling om de orchestra ook als arena te kunnen gebruiken voor onder meer gladiatorengevechten waar Romeinen zo dol op waren. Speciaal daarvoor werd onder het podium door ook een gang aangelegd waardoor gladiatoren en wilde dieren de arena konden betreden.
De cavea, die bij een Romeins theater – in tegenstelling tot een Grieks theater – direct aansluit aan de scaena via hoge hoekblokken, bestaat uit een halve cirkel hoogoplopende rijen zitplaatsen. Hier namen de toeschouwers plaats, gerangschikt volgens geslacht en stand. Helemaal bovenaan zie je nu nog rode bakstenen muren die deel uitmaakten van een dubbele portiek die het theater aan de bovenkant begrensde. Ook al zat je als toeschouwer hoog in de cavea, de stemmen van de acteurs konden je goed bereiken. De toneelspelers droegen namelijk maskers met een grote mondopening, die dienst deed als een soort megafoon. Ook was er bovenaan de scaena een houten klankbord bevestigd, dat het geluid naar het publiek toe terugkaatste. Bij felle zon of regen werd er boven de cavea een gigantisch zeil gespannen, zodat het publiek beschut zat en ongehinderd kon genieten van het schouwspel.
Helemaal boven de heuvel heb je een fraai uitzicht over de zee die 200 meter dieper de populaire stranden rond Taormina bereikt. Ook Calabria, aan de overkant van de zeestraat van Messina, kan je van hieruit met helder weer zien liggen.