Nevski Prospekt

STEDENTRIP SINT PETERSBURG

De Nevski Prospekt is een van de bekendste straten van Sint-Petersburg. Aan deze ruim 4 kilometer lange straat bevinden zich vele bezienswaardigheden. De straat begint bij de Admiraliteit en eindigt bij het Alexander Nevski-klooster. De aanleg van deze straat is begonnen in 1709 op initiatief van tsaar Peter de Grote. De straat heeft ongeveer halverwege een kleine knik. Het is ook een belangrijke winkelstraat en verkeersader. De straat is vernoemd naar Alexander Nevski. De overheersende bouwstijlen zijn barok, neoclassicisme en jugendstil.

NEVSKI PROSPEKT

7 JULI 2016

John ligt nog heerlijk te slapen als ik om 6:00 uur al op ben. Vandaag zouden we eigenlijk een dagexcursie maken naar het Zomerpaleis van Catharine, het Poesjkin Paleis, maar John is nog zo moe van de afgelopen dagen dat we het uren in de rij staan en langs de verschillende zalen schuifelen niet zien zitten. Hij heeft echt een dag nodig om bij te komen van de inspanningen van de afgelopen dagen. Vandaag gaat alles op een lage versnelling zodat we morgen nog een dag hebben dat we onze geboekte excursies kunnen doen en daar ook echt van kunnen genieten.
Na het ontbijt vertrekken we rond 10:30 uur richting Paleisplein om daar op ons gemak rond te slenteren en alles te bekijken wat eergisteren in de stromende regen onmogelijk was. We willen de Nevski-Prospekt aflopen en de O.L.V. Van Kazankathedraal en de kerk van de Verlosser van het Bloed bekijken. Mocht het weer goed blijven, m.a.w. droog zijn, gaan we ons in het water gevallen boottochtje overdoen. Als we vertrekken regent het alweer en is het maar 14 graden. We hebben zo genoeg van dit weer. We besluiten om met de taxi naar het Paleisplein te gaan in de hoop dat de regen misschien overwaait. Er staan al zo’n lange rijen mensen voor de ingang. Ik denk dat als je achteraan moet aansluiten je nog wel twee uur moet wachten voordat je het Winterpaleis binnen kunt en dat in de stromende regen. Wij proberen onze foto’s te maken van het Winterpaleis en van het gebouw van de Generale Staf met de Alexanderzuil. Dan lopen we na weer even geschuild te hebben naar de Miljonairsstraat waar de kleine Hermitage is gevestigd. Grote zwoegende figuren torsen het dak. Mijn paraplu is door de harde wind al kapot gewaaid dus dan maar de poncho uit de tas.

Hadden we eerst nog het idee om naar de Izaak-kathedraal te lopen, nu lopen we maar weer terug de Nevski-Prospekt op. Daar hebben we denken we meer schuilmogelijkheden. De Nevski Prospekt is dé wereldberoemde winkelstraat van Sint-Petersburg. Tsaar Peter de Grote gaf opdracht tot de aanleg van deze straat, waarmee in 1709 begonnen werd. Deze statige laan stond ooit nog bekend als de ‘Straat van de Verdraagzaamheid’. Bij een schoolgebouw op nr. 210 hangt een bord met prikkeldraad eronder. Het bord dateert van de tijd van de 900 dagen Beleg van Leningrad. De tekst op het bord waarschuwde burgers dat het aan die kant van de straat het gevaarlijkst was tijdens artilleriebeschietingen. De gekleurde vaantjes aan het prikkeldraad in de kleuren oranje en groen symboliseren de beschermheilige Nicolaas.
Een stukje verder ligt het literair café waar Russisch grootste dichter Poesjkin vaak kwam. Poesjkin is onlosmakelijk verbonden met Sint Petersburg. Zo is er chocolade die Poesjkin graag at, zo is er speciale koffie die Poesjkin lekker vond. Iedereen pikt een graantje mee van het feit dat Rusland grootste dichter is Sint-Petersburg leefde en daar ook de dood vond in een pistoolduel met zijn zwager die een oogje had op zijn vrouw. Hij werd maar 38 jaar oud.

Dan lopen we in de stromende regen naar de Kerk van de Verlosser van het Bloed. Daar staat ook een enorme lange rij mensen om een toegangskaartje je kopen. Gelukkig ziet John ineens in een hoekje een automaat waar we ook kaartjes kunnen trekken. Ze zijn dan wel 100 roebel duurder uit dan bij de gewone kassa maar hier nog een uur in de rij staan voor een kaartje en dan weer een uur in de rij staan om de kerk binnen te komen zien we niet zitten. Binnen een half uur zijn we in de kerk en het is zo overweldigend mooi. We hebben beiden nog nooit zoiets moois gezien. De twintig jaar die het heeft geduurd op de kerk helemaal te restaureren is te zien. Alle wanden, pilaren (koepel)plafonds zijn bedekt met iconen gemaakt van mozaïeken in meer dan twintig verschillende soorten mineralen zoals jaspis, rhodoniet en porfier. Van veraf lijkt het net geschilderd. Na wel een uur hier onze ogen te hebben uitgekeken lopen we in de regen naar ons lunchadres. Daar kunnen we even bijkomen, iets eten en drinken.

Vanmiddag willen we ook nog graag een van de vele bruggen zien die over de kanalen liggen en in dit geval de Bankovski-brug met de griffioenen die in een zijstraat van de Nevski Prospekt ligt vlakbij de O.L.V. van Kazan-kathedraal. Dit is de smalste brug van St. Petersburg en ligt over het Gribojedovkanaal. Het kenmerk van deze brug zijn de schitterende gevleugelde leeuwen waarvan de vleugels verguld zijn. Het was de eerste hangbrug van Europa. De brug dankt zijn naam aan de vroegere Assignatiebank die aan het Gribojedovkanaal lag. De griffioenen bewaakten het geld in de bank. Terwijl we er rondkijken zien we dat verschillende Russen als ze over de brug lopen eerst een muntje op de poot van een griffioen leggen en het daarna weer er af halen en in hun jaszak doen. Het zou geluk brengen. Zo ook als je op de brug gaat staan en met je armen beiden griffioenen aan kunt raken.

Hierna bezoeken we de O.L.V. Van Kazankathedraal. Deze orthodoxe kerk waar volgens religieus gebruik het hoofd-altaar op het oosten moet liggen, is genoemd naar de wonderdadige icoon van Onze Lieve Vrouw van Kazan. Tsaar Paul I gaf kort voordat hij werd vermoord de architect Andrej Voronichjin opdracht de kerk te bouwen, waar de icoon van de Wonderdoende Maagd moest worden geplaatst; deze werd in 1579 in Kazan ontdekt, vervolgens naar Moskou gebracht en uiteindelijk in 1710 naar Sint-Petersburg vervoerd. De plattegrond van de kerk heeft de vorm van een kruis, het altaar is naar het oosten gericht. Er zijn drie ingangen, een vanuit het noorden, een vanuit het zuiden en een vanuit het westen. Elke ingang heeft een voorhal met zes zuilen. De noordelijke ingang is een imitatie van de Paradijspoort uit Florence. Deze naar de Nevski Prospekt gerichte ingang is omringd door een halfronde colonnade met Corinthische zuilen, met aan het eind bronzen beelden van de veldheren van de Napoleontische Oorlogen. De kathedraal van Kazan met zijn van veraf zichtbare koepel bereikt een hoogte van 75 m. De Sint-Pietersbasiliek in Rome heeft tot inspiratie geleid om de Kazan dezelfde grandeur mee te geven. Wij gaan via de noordelijke ingang de kathedraal binnen. Gelovigen maken  voordat ze de kathedraal binnengaan al kruistekens. Als we de donkere kathedraal binnengaan staat er al een heel lange rij gelovigen  in de rij, de vrouwen allemaal met een hoofddoekje om, om de wonderdadige icoon te kussen. De kathedraal hangt vol met iconen en op veel plaatsen worden dunne oranje-kleurige kaarsen opgestoken. Het is erg mooi en indrukwekkend. De kerk wordt gedragen door enorme massieve roze zuilen van graniet met kapittelen en voetstukken van brons. In de Sovjet-tijd werd de kathedraal gebruikt als atheïstisch museum maar sinds 1999 weer voor religieuze aangelegenheden. Ranke vrouwen, geheel in het zwart gekleed en met een witte hoofddoek om, verwijderen ver opgebrande kaarsen uit de kaarsenstandaards voor de iconen en maken met een witte doek geregeld de glazen voor de iconen in de gehele kerk zuiver. Dat moet ook wel met al dat gekus. Het moet toch krioelen van de bacteriën. Op een gegeven moment komt via een zijaltaar een priester in de buurt van de belangrijkste icoon van de kathedraal. Er wordt gezongen en de icoon krijgt tussendoor een extra poetsbeurt zodat de priester ook de icoon ‘veilig’ kan kussen en de gelovigen die in zijn buurt staan maken extra kruistekens als hun blikken elkaar kruisen. Een heel aparte ervaring. 

We hebben nu nog één ding op onze bucket-list staan wat we aan de Nevski Prospekt willen zien en en dat is de Anitskov-brug met de vier bronzen beelden van steigerende paarden en hun temmers waar het roze Beloselski-Belozerski-paleis aanligt. Dus nog even stevig doorstappen in de regen. Via het winkelcentrum Gostini Dvor lopen we verder en na het passeren van een enorm groot standbeeld van Catherine II in een parkje bereiken we de brug. De brug is in 1715 gebouwd en genoemd naar de luitenant-kolonel die de leiding over de bouwwerkzaamheden had. Op alle vier de hoeken van de 3 bogen tellende brug staat een meer dan levensgroot beeld van een paard met een naakte temmer. De houdingen verschillen. De beelden zijn omstreeks 1840 gemaakt door Pjotr Klodt. Hij was niet alleen de beeldhouwer, maar ook de bronsgieter.
Het is inmiddels half vijf en we zijn de regen nu echt spuugzat en willen alleen nog maar terug naar het hotel. Om vijf uur komen we drijfnat en moe aan in het hotel. We hebben er toch ondanks het heel slechte weer een fijne dag van kunnen maken en mooie dingen gezien.